DINSHUNOSLIK FANINING ASOSIY NAZARIY USULLARI
##semicolon##
Dinshunoslik fanining maqsadi – talabalarga diniy va milliy qadriyatlarning tarixiy maushtarakligini, ularning umuminsoniy qadriyatlar bilan uyg’unligini tushuntirish, ularda diniy bag’rikenglik madaniyatini, dinga nisbatan to’g’ri yondashuvni shakllantirish va jamiyat uchun yuksak ma’naviyatli kadrlarni tayyorlashdan iborat.##article.abstract##
Dinshunoslik fani- dinning kelib chiqishi, rivojlanishi, jamiyatdagi o’rni va inson hayotiga ta’sirini ilmiy asosda o’rganuvchi fan sohasi hisoblanadi. U dinlarni tarixiy ,falsafiy, sotsiologik, psixologik, antropologik va boshqa yondashuv orqali tahlil qilinadi. Dinshunoslikning asosiy predmeti-insoniyat tarixida shakllangan dinlarning mazmuni, ularning ijtimoiy va madaniy hayotdagi roli, diniy e’tiqodlar, marosimlar, uef-odatlar va diniy institutlarning faoliyatini o’rganishdir. Bu fan dinni ijtimoiy hodisa sifatida tahlil qiladi va buni boshqa fanlar bilan bog’liq holda o’rganadi.
##submission.citations##
1. Абу Наср Форобий. Фозил одамлар шаҳри. — Т.: Ғафур Ғулом нашриёти,
1993.
2. Бердяев Н.А. Философия религии. — М.: Наука, 1990.
3. Юсуфхон Шокиров. Диншунослик асослари. — Т.: Фан, 2004.
4. Жамшид Ғаниев. Диншуносликка кириш. — Т.: ТДЮУ нашриёти, 2019.5. Мирбобоев Ш. Диний муносабатлар социологияси. — Т.: Фан, 2008.
6.
Носиржонов Б. Диншунослик назарияси ва методологияси. — Т.:
Университет, 2016.
7. Э. Таймирова, З. Холматова. Диншунослик. — Т.: Чулпон, 2018.
8. Смирнов А.В. Ислам: Энциклопедический словарь. — М.: Наука, 1991.
