O'ZBEKISTONDA EKOTURIZM IMKONIYATLARINI KENGAYTIRISH VA EKOLOGIK BARQARORLIKNI TA'MINLASH ISTIQBOLLARI.

Authors

  • Qilicheva Mexriniso Ne’matjon qizi Author

Keywords:

Kalit so‘zlar: ekoturizm, ekologik barqarorlik, infratuzilma, O‘zbekiston, tabiiy resurslar, xalqaro tajriba.

Abstract

Annotatsiya 
Ushbu  maqolada  O‘zbekistonda  ekoturizm  imkoniyatlarini  kengaytirish  va 
ekologik  barqarorlikni  ta’minlash  bo‘yicha  mavjud  imkoniyatlar  va  istiqbolli 
yo‘nalishlar  tahlil  qilinadi.  Tadqiqot  davomida  ekoturizmning  hududiy  salohiyati, 
ekologik  xavfsizlik,  infratuzilma  holati  hamda  xalqaro  tajribalardan  foydalanish 
zarurati  ko‘rib  chiqiladi.  Maqolada  ekoturizmning  atrof-muhitni  muhofaza  qilishga 
qo‘shgan  hissasi,  mahalliy  aholi  farovonligiga  ijobiy  ta’siri  va  barqaror  turizmni 
shakllantirishdagi o‘rni ilmiy asosda yoritilgan. 

References

Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati

1. O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining “2022–2026 yillarda Yangi

O‘zbekistonning taraqqiyot strategiyasi to‘g‘risida”gi PF–60-sonli farmoni. T.:

2022.

2. O‘zbekiston Respublikasi Turizm va madaniy meros vazirligi. (2023).

“Ekoturizmni rivojlantirish konsepsiyasi”. Toshkent: Rasmiy nashr.

3. O‘zbekiston Respublikasi Ekologiya, atrof-muhitni muhofaza qilish va iqlim

o‘zgarishi vazirligi. (2023). “Barqaror ekologik rivojlanish strategiyasi-2030”.

Toshkent: Ekologiya nashriyoti.

4. Sharipov, O., & Qodirov, B. (2021). Ekoturizmning iqtisodiy va ekologik jihatlari.

“Iqtisodiyot va innovatsion texnologiyalar”, 4(3), 45–51.

5. Turaev, M. (2020). O‘zbekistonda turizm infratuzilmasini rivojlantirish

istiqbollari. “Turizm va rivojlanish”, 2(1), 60–67.

6. United Nations World Tourism Organization (UNWTO). (2022). “Sustainable

Tourism for Development”. Madrid: UNWTO Publications.

7. Honey, M. (2008). “Ecotourism and Sustainable Development: Who Owns

Paradise?” (2nd ed.). Washington, DC: Island Press.

8. Eagles, P. F. J., McCool, S. F., & Haynes, C. D. (2002). “Sustainable Tourism in

Protected Areas: Guidelines for Planning and Management”. IUCN: Gland,

Switzerland and Cambridge, UK.

9. Butler, R. (1999). Sustainable tourism: A state-of-the-art review. “Tourism

Geographies”, 1(1), 7–25.

10. Briedenhann, J., & Wickens, E. (2004). Rural tourism – Meeting the challenges of

the new South Africa. “International Journal of Tourism Research”, 6(3), 189–203.

11. Gössling, S., Hall, C. M., & Weaver, D. (2009). “Sustainable Tourism Futures:

Perspectives on Systems, Restructuring and Innovations”. London: Routledge.

12. Weaver, D. B. (2001). “Ecotourism”. Milton, Australia: John Wiley & Sons.

13. Khan, M. M., & Mikkelsen, R. (2017). Ecotourism: Principles, Practices and

Policies for Sustainability. “UNEP and WTO Joint Publication”.

Published

2025-05-21

How to Cite

Qilicheva Mexriniso Ne’matjon qizi. (2025). O’ZBEKISTONDA EKOTURIZM IMKONIYATLARINI KENGAYTIRISH VA EKOLOGIK BARQARORLIKNI TA’MINLASH ISTIQBOLLARI . Ta’lim Innovatsiyasi Va Integratsiyasi, 45(3), 196-203. https://scientific-jl.com/tal/article/view/15240